Od dawna wiadomo, że sen wspomaga konsolidację pamięci epizodycznej, czyli zapamiętywanie zdarzeń zachodzących z naszym udziałem, w określonym miejscu i czasie. Wśród ekspertów nie ma jednak zgody w kwestii, jak do tego dochodzi - jak dotąd wykazano to prawie wyłącznie dla prostych skojarzeń, podczas gdy rzeczywiste wydarzenia mają złożoną strukturę skojarzeniową, wiele elementów o różnych powiązaniach. Ze względu na powiązania łączące poszczególne elementy, częściowa wskazówka (na przykład pojedynczy element) może pozwolić odtworzyć całe wieloelementowe zdarzenie. Proces ten, nazywany uzupełnianiem wzorców, jest podstawową właściwością pamięci epizodycznej.
Dotychczas nie było wiadomo, w jaki sposób sen wpływa na strukturę skojarzeniową w zdarzeniach wieloelementowych i późniejszych procesach uzupełniania wzorców.
Naukowcy z Uniwersytetu w Tubingen oraz Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium badali wpływ snu na zapamiętywanie w porównaniu z okresem nocnego czuwania (https://www.pnas.org/doi/abs/10.1073/pnas.2314423121).
Jak się okazało, sen selektywnie korzystnie wpływa na pamięć w przypadku słabo powiązanych elementów, a także skojarzeń, które nie zostały bezpośrednio zakodowane, ale nie w przypadku silnie powiązanych elementów w wieloelementowej strukturze zdarzeń.
Wykazano także korzystny wpływ snu na zdolność przywoływania wielu elementów zdarzenia w oparciu o jedną wspólną wskazówkę.
